- impulsus
- 1.
impulsus ( inp- ), a, um, Part., from impello.2.impulsus ( inp- ), ūs, m. [impello], a pushing or striking against.I.Lit., an outward pressure or shock, an impulse (class.; most freq. in abl. sing. ):II.
impulsu scutorum,
Cic. Caecin. 15, 43:orbium,
id. Rep. 6, 18:quae (natura) a primo impulsu moveatur,
id. ib. 6, 25 fin.:is ardor non alieno impulsu, sed sua sponte movetur,
id. N. D. 2, 12, 32: ventus, qui inferiora repentinis impulsibus quatit, App. de Mundo, p. 62.—Trop., incitement, instigation, influence (class.):ubi duxere impulsu vostro, vostro impulsu easdem exigunt,
Ter. Hec. 2, 1, 45; cf. ib. 4, 4, 65:ipsos non negare, ad haec bona Chrysogonum accessisse impulsu suo,
Cic. Rosc. Am. 37, 107; id. Verr. 2, 2, 66, § 161:impulsu patrum,
id. Rep. 2, 10:ne civitas eorum impulsu deficeret,
Caes. B. G. 5, 25, 4:impulsu patrum,
Cic. Rep. 6, 26:qui simili impulsu aliquid commiserint,
id. Inv. 2, 5, 19:oratio pondere modo et impulsu proeliatur,
Quint. 9, 1, 20:temeritatis subiti et vehementes impulsus,
Val. Max. 9, 8.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.